بسم الله الرحمن الرحیم

حمید رضا در سال 1351 شمسی در رودسر چشم به جهان گشود. وی فرزند حاج محسن ترابی از تجّار مؤمن و صدوق و از معتمدان ممتحَن نزد بزرگانی چون خاندان آیت الله العظمی آقا سیّد موسی اشکوری بود. خانه­ ی قدیمی پدری وی با ۹ باب اتاق، مسکن محصّلانی بود که به دلیل محرومیت روستاها از وجود مدرسه به شهر آمده بودند. خانه­ ی جدید پدری هم پناهگاه درماندگان و بیمارانی بود که برای مداوا یا امور دیگر به خصوص از اشکورات به شهر می ­آمدند. دوران کودکی­ با حضور روحانیون در جلسات هفتگی معارف که در خانه تشکیل می­شد در آمیخت و پیش از رفتن به مدرسه قرآن کریم را آموخت و سوره­ های نشاندار و درر کلماتی از ائمه اطهار علیهم السلام را از بر کرد.

در همان سال­ها در بحبوحه­ ی انقلاب اسلامی به واسطه­ ی ارتباطات گسترده­ ی پدر با روحانیت انقلابی و شاگردان امام خمینی قدّس سرّه مانند آیت الله محمّدی گیلانی رحمت الله علیه و آیت العظمی محفوظی، به صورت طبیعی، وی در متن حوادث واقعه قرار گرفت. آنجا که کودک بود و کسی به او شک نمی­کرد، پدر یک بار اعلامیه ­ها و تصاویر امام خمینی را به دست او داد تا به همسایه برساند و از آنجا برای روستاها فرستاده شود. بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی نیز خانه­ ی آنان در نزدیکی مسجد، محلّ تجمّع و سازماندهی نیروهای مردمی برای تأمین امنیت بود. از سال 1363 به کارهای هنری به ویژه عضویت در گروه سرود نیروهای مردمی روی آورد در سال 1364 با شهادت مدیر گروه سرود (شهید محمّد علیزاده)، در حالی که یک نوجوان بیش نبود مسؤولیت گروه را برعهده گرفت و چندین اجرای موفق در برنامه ­های شام غریبان­های شهدا داشت. سال 1367 شمسی از راه رسید و در روزهای آغازین آن که اندکی تا پایان جنگ تحمیلی صدام علیه ملّت ایران باقی بود، برادرش که فقط 3 سال از او بزرگتر بود در منطقه حلبچه ­ی عراق به افتخار شهادت نائل آمد. وی بعد از شهادت برادر بالاخره موفق شد بر مخالفت­های­ مسؤولین اعزام غلبه کند و به جبهه های حق علیه باطل بار یابد. غم فراق برادر بر او بسیار تأثیر گذار بود ولی خودش می­گفت به این جهت ناراحتم که جبهه ­ها هنوز به این رزمنده­ی مجاهد احتیاج داشت. در تمام این سال­ها به عنوان یک دانش آموز نخبه با نمرات درخشان نبوغ خود را نشان داد تا جایی که در سفر جبهه نیز کتابهای درسی­اش را به همراه خود برد.

وی به دلیل حضور مستمر از کودکی در نمازهای جمعه مورد نظر ابوالشهدا جنیدی (امام جمعه فقید رودسر و پدر چهار شهید که رهبر معظّم به عیادتش رفت و فرمود او از اولیاء الله است) قرار گرفت. به توصیه ­ی مرحوم جنیدی و تشویق پدر، همزمان با تحصیل در دبیرستان به حوزه­ ی علمیه­ ی رودسر وارد شد. در آنجا مورد اعجاب و تحسین استادان قرار گرفت. سال 1369 شمسی را برای کسب دیپلم در رشته­ی ریاضی فیزیک سپری کرد و سپس راهی قم گردید. در قم مدّت سه سال در مدرسه ­ی علمی ه­ی حقانی و سپس سه سال در مدرسه­ی علمیه ­ی رضویه حجره نشین شد. در این سال­ها از درس اخلاق آیت الله العظمی مظاهری در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و تفسیر اخلاقی قرآن کریم در مسجد آبشار بهره­ برد و تحت تعلیم خاص استاد محبوبش آیت الله رضا رمضانی قرار داشت. در مدارس قم با به کار بستن تجارب قبلی، فعالیت­های طلبگی را شروع کرد و با توجه به توانمندی­ها و قابلیت­ها به عنوان نماینده­ و ارشد طلاب انتخاب گردید. علاقه­ی وافر به شخصیت مرحوم آیت الله العظمی بهجت رضوان الله علیها وی را برای شرکت در نماز جماعت آن سرور می­کشاند تا آنکه در سال دهم ورود به قم به دستان مبارک وی معمم گردید و لباس پیامبر بزرگوار را بر تن نمود.

در بهار سال 1376 شمسی با یک خانواده­ ی روحانی وصلت کرد و حاصل ازدواج چهار پسر و یک دختر است. از همان سال در کنار تحصیل در دانشگاه قم به عنوان مدیر طرح مطالعاتی آثار استاد شهید مرتضی مطهری فعالیت کرد و با فضای دانشگاهی بیشتر انس گرفت. سطوح عالی دروس حوزه در فقه، اصول و فلسفه را با تأنّی نزد اساتید متعدّد به پایان برد. وی در درس­های خارج مراجع معظّم تقلید از جمله، آیات عظام مکارم، جوادی آملی، وحید خراسانی، طاهری خرم آبادی و بزرگان دیگر شرکت کرد و به مدّت بیش از دوازده سال به طور منظّم و مستمر در درس عمیق خارج فقه و خارج اصول اندیشمند فرزانه حضرت آیت الله سید محمّد رضا مدرّسی طباطبائی به صورت فعّال حضور یافت و همواره مورد عنایت ویژه ایشان بود. وی تقریرات کامل و دقیق درس خارج فقه و اصول استاد از آن دوران به یادگار دارد که شش سال از آن را به صورت روزانه و تقریباً کلمه به کلمه به رؤیت و تأیید استاد رساند. امتحانات شفاهی خارج اصول را نزد مرحوم آیت الله شیخ حسن تهرانی با نمره عالی گذراند.

وی با راهنمایی استادانی چون آیات دکتر رضا رمضانی، احمد عابدی و دیگران رساله­ای با عنوان «ربط ثابت و متغیّر از دیدگاه ملاصدرا و فیزیک نسبیت» نوشت و با درجه عالی موفق به دریافت مدرجه دکتری گردید. بیش از یک دهه تدریس در حرم مطهر و مدرسه ­ی مبارکه­ ی فیضیه و دارالشفاء با کتبی چون تفسیر قرآن، نهج البلاغه، شرح لمعه، معالم، موجز، مکاسب، رسائل، دو دوره کفایه، چندین دوره بدایه و نهایة الحکمة و شرح منظومة، معراج السعادة و … در پرونده­ی علمی او ثبت شده است. تدریس در دانشگاه دولتی قم و آزاد کرج و دانشگاه مجازی جامعة المصطفی العالمیه و تالیف، تدوین، تحشیه و ویراستاری علمی ده ها کتاب و مقاله­ ی تحقیقی از دیگر فعالیت های علمی ایشان است، از جمله: مهارت­های معنوی، دستی از غیب، دوره­ی شش جلدی آموزه، تشیّع در تسنّن، مقالات فقهی، گناه شناسی، زندگی نامه تحلیلی فاطمه ­ی معصومه سلام الله علیها، رابطه­ ها در حوزه­ ی انسان، شرح حدیث عنوان بصری و ….

وی همچنین به راهنمایی رساله­ های فوق لیسانس و دکتری در حوزه و دانشگاه پرداخته که می توان به این موارد اشاره کرد: بررسی اخلاقی روایات تقسیم اوقات روزانه؛ تأثیر غذا بر تکوّن نفس و شخصیت؛ تربیت عقلانی در قرآن کریم و روایات؛ آسیب شناسی مراکز اسلامی خارج از کشور و …

ایشان عضو موسس در مؤسسه دین و اخلاق و مؤسسه­ ی پرتو ثقلین بوده و رئیس مؤسسه­ ی تربیتی دانش آموزان نخبه یاران در قم با شعباتی در استان­هاست که در سال 1384 شمسی پایه گذاری گردید. وی حوزه­ی علمیه­ ی بقیت الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه را در سال 1390 در شهرستان رشت تأسیس کرد و حوزه­ی علیمه­ ی آیت الله بهجت رضوان الله علیه را در سال 1392 در قم بنیان نهاد و سپس راهی اروپا گردید تا حوزه­ی علمیه ­ی هامبورگ را تأسیس نماید. و هم اکنون چهار سال است که به عنوان مدیر آکادمی اسلامی آلمان و رئیس حوزه­ی علمیه ­ی هامبورگ فعالیت دارد.

از فعالیت­های علمی اخیر وی به این موارد می­توان اشاره داشت:

1ـ تنظیم برخی از تقریرات درسهای خارج فقه و اصول که در مدّت بیش از 12 سال شکل گرفته بود؛

2ـ مباحثات فقهی با آیت الله رمضانی به مدّت سه سال (با محوریت بحث ارتداد، قاعده الزام و مسأله­ی نجاست و طهارت اهل کتاب)؛

3ـ طرح ۵۰ سؤال فقهی به صورت مکتوب و ارائه به محضر مقام معظم رهبری و مراجع معظّم که مورد تشویق قرار گرفت و در موسسه­ی فقهی ائمه­­ی اطهار علیهم السلام در قم یک درس خارج برای بررسی این سوالات راه اندازی شد؛

4ـ ارائه­ی بحث خارج تزاحم در سال آخر حضور در قم پیش از سفر به هامبورگ و ارائه­ی بحث خارج فقه طهارت و صلاه در هامبورگ برای عده ای از دوستان و علاقمندان به صورت روزانه؛

7- شرکت در مسابقات تحقیق اصولی حلقه­ ی درسی آیت الله مدرّسی از جمله پرسش مربوط به بعضی از صور علم اجمالی که به عنوان نفر اوّل تشخیص داده شد و مورد تشویق استاد قرار گرفت؛

8ـ مقاله فقهی با عنوان حکم قرائت سوره­ی انشراح در نماز؛ و حکم مرگ سفید؛ حکم سبّ و لعن علنی بزرگان مذاهب؛

9ـ مدیر مسؤولی مجله­ ی معارفی آلمانی زبان الفجر که از جمله برای دانشگاههای اسلام شناسی ارسال می گردد؛

10ـ تدوین مقالاتی با عنوان آیات جهاد در قرآن کریم، عقلانیت در اسلام اهل البیت علیهم السلام، انبیاء مستحق توهین هستند یا تکریم؟ (در پاسخ به نشریه ­ی شارلی ابدو فرانسه)، شیعه و سنّی یک قرآن دارند (در پاسخ به پروفسور دانشگاه اکسفورد انگلیس )، امام خمینی نماد عقلانیت دینی، نقش مثبت عبادت در بهبود اخلاق، مسجد آبی آلمان (650 صفحه تاریخ پنجاه ساله مسجد امام علی علیه السلام هامبورگ)، سفیر تشیّع در غرب (یادنامه شصتمین سال ورود نماینده­ی آیت الله العظمی بروجردی به آلمان )، منطق هامبورگی، نیازهای عاطفی انسان در قرآن کریم، چرا سگ نجس است؟ و …